Słownik pojęć rynku walutowego (Forex)
Wiedza to klucz do sukcesu na rynkach walutowych. Znajomość pojęć, rynkowych zależności, formacji świecowych czy bieżącej sytuacji gospodarczej na świecie, znacząco ułatwia inwestowanie na tym trudnym polu. Dlaczego trudnym? Bo zdecydowana większość indywidualnych graczy traci na nim swoje środki. Co robić, by być w tej nielicznej garstce wychodzących na plus? Na pewno poszerzać swoją wiedzę w tej dziedzinie.
Dla początkujących adeptów rynków walutowych, mamy krótki słownik podstawowych pojęć odnośnie Forex.
Para walutowa
– w parze walutowej mamy oznaczone trzyliterowo waluty. Para walutowa ma określić stosunek ceny waluty bazowej (pierwszej w parze) do waluty kwotowanej (drugiej w parze). Każda para walutowa posiada swoją cenę, która oznacza: ile jednostek waluty kwotowanej, dostaniemy za jedną sztukę waluty bazowej. Przykład pary walutowej to EUR/USD, czyli ile dolarów otrzymamy w zamian za 1 euro.
Pozycja Short i Long
– odpowiednio pozycja krótka i długa. Są to rodzaje zarabiania na otwieranych pozycjach. Short to gra na spadki wartości jednej waluty względem drugiej, zaś Long to gra na wzrost wartości jednej waluty na drugiej.
Cena ask i cena bid
– cena po której możemy zakupić wybraną parę walutową (ask) lub tę parę sprzedać (bid) na rynku Forex.
Spread
– różnica między ceną zakupu a ceną sprzedaży pary walutowej (różnica między ceną ask i ceną bid).
Pips (pip)
– najmniejsza jednostka służąca do określania wartości danej pary walutowej, wyrażana jako 4 miejsce po przecinku (0,0001).
Lewar (dźwignia finansowa)
– mechanizm spotykany na rynkach instrumentów pochodnych, pozwalający posiadać jedynie pewien % z przeprowadzanej transakcji. Przykładowo dla inwestycji w kontrakt CFD na 100 000 euro, wymagane jest posiadanie kapitału zabezpieczającego jedynie w kwocie 3 333.
Margin
– jest to nazwa na depozyt zabezpieczający przy transakcjach z lewarowaniem (dźwignią finansową). Jego wielkość zależy od wielkości stosowanej dźwigni.
Stop loss (SL) i Take profit (TP)
– ustawione zlecenia sprzedaży instrumentów, które są aktywowane w przypadku przekroczenia ustalonej ceny pary walutowej. SL ma na celu ograniczanie strat w przypadku spadków, zaś TP ma zabezpieczyć moment realizacji zysku, gdy został osiągnięty zadowalający poziom cenowy.
